TORUŃ

Należy do najstarszych Miejskich założeń ogrodowych w Polsce. Jego początki sięgają 1816 r. położony jest nad Wisłą, na prawym brzegu, w części miasta Bydgoskie Przedmieście, w naturalnym, lekko falistym terenie z wyraźną skarpą opadającą w kierunku południowym - ku terasie zalewowej Wisły.

Park tysiąclecia jest zlokalizowany w lewobrzeżnej części Torunia. Ma powierzchnię ok. 19 hektarów. Pełni przede wszystkim funkcję rekreacyjną, ma też walory kompozycyjne i historyczne. Park rozciąga się na stoku bojowym fortu, którego łacińska nazwa brzmi glasis - stąd potocznie zwany jest Glazją.

Urząd Miasta Torunia informuje, że właściciel nieruchomości zapewnia utrzymanie czystości i porządku poprzez przyłączenie nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej lub w przypadku gdy budowa sieci kanalizacyjnej jest technicznie lub ekonomicznie nieuzasadniona, wyposażenie nieruchomości w zbiornik bezodpływowy nieczystości ciekłych lub przydomową oczyszczalnię ścieków.

Od strony zachodniej i północnej toruńskiej starówki zlokalizowane są zieleńce i parki wchodzące w skład układu przestrzennego zwanego Toruńskimi Plantami. Pomysłodawcą utworzenia plantów był Ignacy Tłoczek, architekt miejski Torunia w okresie 20-lecia międzywojennego.

Ścieżki zdrowia wyposażone w zewnętrzne instalacje siłowe powstają w dwóch lokalizacjach: w Parku tysiąclecia przy ul. Woyaczyńskiego oraz przy osiedlu Na Skarpie.

Toruński ratusz jest jednym z największych ceglanych budynków tego typu w Europie i najważniejszym zabytkiem toruńskiej starówki. Przez wieki stanowił administracyjne i handlowe centrum miasta, w jego pobliżu odbywały się jarmarki, hołdy składane władcom, rycerskie turnieje czy nawet publiczne egzekucje skazańców.